Memorandumi sekret i Sekretarit të Mbrojtjes, Pete Hegseth, riorienton prioritetet ushtarake të SHBA, duke u fokusuar në parandalimin e mundshme të pushtimit të Tajvanit nga Kina dhe forcuar mbrojtjen e atdheut, duke marrë përsipër rreziqe në rajone të tjera si Evropa. Ky dokument, i shpërndarë në mars 2025, është dukshëm i formuar nga ndikime konservatore, duke përfshirë një ngjashmëri të konsiderueshme me një raport të Fondacionit Heritage, i cili kishte publikuar rekomandime të ngjashme në vitin 2024. Memorandumi thekson se veprimet e Kinës, veçanërisht me Tajvanin, janë shqetësimi kryesor dhe udhëzon Pentagoni të fokusojë shumicën e burimeve në rajonin Indo-Paqësor, duke ulur angazhimet e tij në vende të tjera, përfshirë Evropën, Lindjen e Mesme dhe Afrikën.
Dokumenti thekson një qasje që kalon përgjegjësinë për të kundërshtuar kërcënimet nga Rusia, Koreja e Veriut dhe Irani tek aleatët e SHBA-së, veçanërisht në Evropë dhe Azinë Lindore. Strategjia e Pentagonit, pra, favorizon një mentalitet “Kina e para”, duke supozuar se teatrot e tjera do të lihen në dorë të aleatëve rajonalë. Ka gjithashtu një theks të veçantë për reduktimin e angazhimit ushtarak në operacione kundër terrorizmit në Lindjen e Mesme dhe Afrikë, veçanërisht ato që nuk kanë ndikim të drejtpërdrejtë në sigurinë e SHBA-së.
Një nga aspektet më të dukshme të këtij udhëzimi është përshtatja me vizionin e Fondacionit Heritage, me disa pjesë që janë pothuajse identike me raportet e Heritage. Alexander Velez-Green, një nga bashkautorët e raportit të Heritage, tani mban një rol kryesor politik në Pentagon. Ky lidhje ka ngjallur shqetësime në lidhje me sa shumë ndikojnë mendimet e jashtme në politikat ushtarake zyrtare.
Ky ndryshim në fokus është përballur me ngatërrim nga anëtarët republikanë dhe demokratë të Kongresit, të cilët e shohin strategjinë e dokumentit si të kundërthënieshme — duke theksuar si dominimin ushtarak amerikan, ashtu dhe tërheqjen nga angazhimet globale. Ndërsa Pentagoni do të vazhdojë me këtë plan, ai përballet me sfidën e balancimit të prioriteteve të kundërta dhe menaxhimin e pasojave të fokusimit kryesisht në Indo-Paqësor, ndërkohë që zvogëlon angazhimin në rajone të tjera jetike. The Washington Post
