Pati disa përpjekje heroike brenda natës nga Donald Trump dhe ata përreth tij për të sugjeruar se shtatë ditët e fundit ishin diçka tjetër përveç kaosit absolut.
Me këtë lexim, loja 4D e shahut e Trump e ka lënë Kinën nën kontroll. Sigurisht që ekonomia kineze përballet me një goditje masive nga tarifat ndëshkuese në tregun e saj më të madh. Por edhe për shkak të kthimit të Presidentit, SHBA ka ngritur ende një mur masiv tarifor proteksionist, i paparë që nga vitet 1930.
Botës i mbetet një tarifë universale prej 10%, pavarësisht nëse ai vend (për shembull, Britania e Madhe apo Australia) shet në të vërtetë në SHBA më pak sesa SHBA-ja. Tani nuk ka asnjë ndryshim midis BE-së, e cila është e qartë se ka një deficit masiv tregtar në mallra dhe që po përgatitej të hakmerrej, dhe MB-së. Ekziston gjithashtu një pritje me ankth për të zbuluar se çfarë do të vijë më pas. Një nga pyetjet është nëse Presidenti Trump shtyn përpara me tarifat për ilaçet, eksporti i dytë më i madh i mallrave në Mbretërinë e Bashkuar.
Plus, ka një kaos të mundshëm logjistik në kartat nga një taksë portuale shumë-milionëshe e pakët e vërejtur për çdo anije mallrash të ankoruar në SHBA që ishte “prodhuar në Kinë”. Kjo është më shumë se gjysma e flotës tregtare globale – dhe pritet të premten e ardhshme.
Edhe me pauzën e deklaruar prej 90 ditësh nga Trump për zbatimin e tarifave më të larta, mbetet shumë pasiguri për kompanitë që të kalojnë mashtrimin e ndryshimit të rrugës së tregtisë globale. Pasojat e Kinës
Megjithatë, çështja qendrore sot është se dy superfuqitë e mëdha ekonomike të botës tani po përballen me njëra-tjetrën si drerë të rrënuar.
Tarifat me këto norma shumë të larta po godasin masivisht biznesin midis dy vendeve, të cilat së bashku përbëjnë rreth 3% të tregtisë në mbarë botën. Autostrada kryesore e ekonomisë globale është mbyllur në mënyrë efektive.
Pasojat e dukshme të prekshme të gjithë kësaj do të bëhen shumë të vërteta shumë shpejt: fabrikat kineze do të mbyllen, punëtorët do të shëtisin nga uzina në uzinë duke kërkuar punë.
Pekinit do t’i duhet të organizojë një paketë stimuluese për të llogaritur humbjen e pikëve të tëra të PBB-së, gjëja që ndodh kur një fatkeqësi natyrore rrafshon një qytet të madh. E dhimbshme, por e menaxhueshme me një kosto, ndonëse jo përgjithmonë. Ndërkohë SHBA do të shohë rritje të çmimeve të konsumit. Presidenti Trump mund të përpiqet të urdhërojë këto kompani amerikane që të mos rrisin çmimet, por efekti do të vijë mjaft shpejt.
Në teori kjo do të jetë në kontrast të fortë me atë që po ndodh në vendet e tjera të botës. Përtej kufirit në Kanada ose në Evropë, jo vetëm që nuk do të ketë rritje të tilla çmimesh me origjinë nga Kina, por mund të ketë ulje çmimesh. BBC
